Pocieszajka i Candy

Może to i wstyd się przyznać, ale udane zakupy odpędzają moje smutki. A jeśli do tego są to zakupy na targu staroci, podczas których wiosenne słońce rzuca ciepłe promienie na policzki moje i miłej koleżanki u boku, świat staje się lepszy. A jeśli po zakupach przychodzi niezmącona niczym popołudniowa drzemka, szczęście jest już naprawdę blisko.

Lubię te moje wyprawy. Lubię ten tłum, bogactwo twarzy i towarów, mądrości życiowe wyłapane z rozmów handlarzy, zakupy za grosze. I towarzystwo tych wszystkich gratów, przedmiotów z duszą, dumnych pamiątek rodzinnych i umorusanych kopciuszków. 

W Bytomiu można znaleźć niemal wszystko. Można trafić okazję i dać się nieźle oszukać. Są posągowe lwy i gigantyczne żyrandole, a obok nich śląskie kredensy i karłowate ryczki. Lalki z demobilu, kryształowe kieliszki, emaliowane naczynia, piękne hafty, karafki i milion przedmiotów, których przeznaczenia nie potrafię odgadnąć. Niektóre do mnie w ogóle nie przemawiają, są albo zbyt wymuskane, albo bezużyteczne. Ale często spotykam takie, nad którymi się pochylam i biorąc je do ręki zastanawiam nad ich historią. I myślę sobie wtedy, że fajnie byłoby choć na chwilę przenieść się w czasie.. tym razem wzruszyły mnie misternie zdobione foremki do ciastek. Cacuszka. Dzieła sztuki. Staruszeczki z tej samej ligi, co moje szklane bombki. Niestety kompletnie zniszczone, przerdzewiałe i okrutnie drogie. Wiedziałam, że w związku z tym ich nie kupię, ale ze wzruszeniem brałam do rąk te piękne muszle, gwiazdy i rozetki. Oczyma wyobraźni widziałam czasy ich świetności i cieszyłam się, że ludzkie ręce są w stanie powołać do życia tak piękne przedmioty..

Na pocieszenie przygarnęłam pod swoje skrzydła dwa piękne budziki, mlecznik, który u mnie będzie służył za dzbanek na kwiaty oraz talerz, który dołączy do mojej powstającej powolutku zastawy nie do kompletu. W drzwiach domu powitała mnie Anka, która od razu wyciągnęła łapki po jeden z budzików. Moja krew! Mi też najbardziej podobają się zegary. Ten mniejszy jeszcze działa, drugi będzie zapewne tylko ozdobą. Usiadłam sobie z nimi w kuchni i słuchałam, jak ten jeden miarowo tyka. Kiedyś ten dźwięk mnie drażnił, przecinał ciszę, przypominał o mijającym czasie. A teraz przypomina mi dom rodzinny oraz wizyty u starych ciotek, gdzie niewzruszone zegary tykają, wybijają godziny i towarzyszą rozmowom przy herbacie. 

Nastrojona sentymentalnie zabrałam się za robienie zdjęć i nie mogłam się powstrzymać. Być może te postarzane zdjęcia wyglądają pretensjonalnie, ale tak wyglądały w niedzielę moje uczucia. Zauważyłam też, że papier Tilda, który znalazłam w grudniu pod choinką, świetnie nadaje się do robienia takich zdjęć. Prawda, że ładne to to? :-)

Żeby nie było, że tylko sobie sprawiam przyjemność, mam też coś i dla Was. Po raz pierwszy w mojej historii zapraszam na Candy, którym chciałabym Wam podziękować za odwiedziny i komentarze :-) Mam do rozdania wiosenny wieszak oraz gałki meblowe.

 Co trzeba zrobić, by wziąć udział w Candy?

- zostawić komentarz, w którym zgłaszacie chęć udziału w konkursie

- umieścić na swoim blogu powyższy banerek z linkiem do tego posta

- osoby nieprowadzące bloga również serdecznie zapraszam i proszę o pozostawienie adresu mailowego

- będzie mi miło, jeśli dołączycie do obserwatorów bloga i/lub polubicie Pretty Things by Agu na Facebooku

Konkurs trwa do 21 marca. Serdecznie zapraszam :-)