Kołyska

Prędzej czy później musiało się to wydarzyć - przytargałam do domu drewnianą kołyskę dla lalek. Jedyny wart uwagi przedmiot z gliwickich staroci. Jeśli jeszcze Was przy Lipowej nie było, darujcie sobie. Lepiej dłużej zostać w łóżku lub od razu wybrać się na kawę z koleżankami. Wiele wskazuje na to, że sprzedający mają tego świadomość. Właściciel kołyski bez problemu spuścił cenę z 55 do 35 zł. Kołyska jest stara, zdezelowana, z poluzowanym i w dodatku za małym dnem. Trzeba będzie nad nią trochę popracować, ale po wszystkim z pewnością się odwdzięczy urodą. Oczyma wyobraźni widzę ludowe malunki na żółtym tle. Albo błękit z wstążeczką różowych kwiatów. Pastelowa farba bez ozdobników też mi tu pasuje. Czas na rozterki mam do majowego weekendu, potem biorę się do roboty, bo zorganizowałyśmy sobie z koleżanką prywatne warsztaty decoupage pod miastęm :-) 

Jak widać na zdjęciach, kołyska jest jeszcze nietknięta, ale już skradła Ankowe serce. Szybko powędrowały do niej dwie ukochane misianki oraz moja niedokończona poduszka, która w Ankowym świecie odkrywa rolę kocyka. Nie wszystkie moje pomysły przypadają młodej do gustu, więc tym bardziej mnie cieszy, że kołyska wkradła się w łaski.

Dzisiejsza niedziela to nie tylko starocie. To również pachnąca kawa i brownie w fantastycznym towarzystwie, dziecięcy poranek filmowy w "Bajce", zaraz po nim rurki z kremem, a potem długo wyczekiwane spotkanie z miłą memu sercu osobą. 

Jestem zrelaksowana i z wdzięcznością myślę o tym, że ostatnio mój świat się zaludnił. Godziny przyjemnie płyną na ploteczkach i zwierzeniach, powietrze gęstnieje od inspiracji, głowa puchnie od pomysłów aż miło :-) Dobrze mi w tym babskim gronie!