Gdybym miała ponownie wyjść za mąż..

.. to tylko za tego samego człowieka. Gdzieś słyszałam, że nieładnie się chwalić, ale cóż.. szczerze przyznam, że lepiej trafić nie mogłam. Strzał w serce i strzał w dziesiątkę. Fajny ten mój mąż. 

Gdybym miała ponownie powiedzieć mu "tak", w życiu nie udałoby mi się tego przygotować w takim tempie, jak sześć lat temu. To były jeszcze czasy, kiedy nie czytałam blogów i nie znałam Pinterestu, przy pomocy rodziców udało się wszystko dopiąć na ostatni guzik w trzy krótkie miesiące. Bez tańców i kamerzysty, uroczysty obiad i kolacja dla najbliższych dwudziestu paru osób. Tak jak chcieliśmy. Bez wątpienia powtórzyłabym ten sam scenariusz, ale sama oprawa, dekoracje, no i kiecka.. wszystko wtedy było ładne i eleganckie, ślub i przyjęcie były w cudownym pałacu w Pławniowicach, suknia naprawdę piękna, ale same wiecie, co mam na myśli. Dziś można wyczarować wszystko. Koronki, pompony, porcelana, girlandy, cudne kiecki retro. Sky is the limit. Ale ja nie o tym. Dziś o rocznicach. Celebrujecie? My na szczęście mamy komu podrzucać Ankę, więc jej przyjście na świat niczego w tej materii nie zmieniło. Rocznica ślubu to ważny czas. Nie robimy sobie materialnych prezentów, tylko organizujemy co najmniej kolację na mieście, a najczęściej weekendowy wyjazd. Dbamy o czas dla siebie i jednocześnie o przekaz dla Anki, że rodzice to nie tylko rodzice, lecz przede wszystkim ona i on. (Takie podejście owocuje, bo Anka, widząc okładkę "Przeminęło z wiatrem", na której Rhett trzyma w objęciach Scarlett, mówi, że to książka o rodzicach :-)). W tym roku poszliśmy na całość, zdradziliśmy ukochany Kraków i ruszyliśmy do SPA gdzieś na Dolnym Śląsku. 

Co ja tu będę pisać.. fantastycznie było się tak polenić, nie łazić po kinach i po knajpach, tylko się wyspać, wymoczyć, dać profesjonalnie wymasować. Momentami było romantycznie i elegancko (bo to pałac był!), ale głównie na luzie i baardzo, ale to bardzo rozluźniająco. Z rana dreśnik i bieganie, potem basen, sauna i jaccuzzi, mały spacer lub wycieczka, i znów do wody, potem masaż, później wino. Jak dobrze pobyć razem i razem odpocząć! I to w takiej scenerii:

W okolicy zachwycił nas Lwówek Śląski. Taki niepozorny, centrum musiało być niemal w całości zniszczone, bo dzisiaj straszy kwadratowymi blokami, ale poza starymi murami miasta znajdują się dostojne, stare wille z wykuszami, wieżami, zdobieniami. Do starych willi i kamienic mam ogromną słabość, pisałam o tym już tutaj. 

Nie mniejszą niespodzianką był Bolesławiec. Z chęcią odwiedzamy atrakcyjne polskie miasteczka, ale o urodzie Bolesławca nigdy wcześniej nie słyszałam. A jest się czym zachwycać! Ceramikę podziwiam od dawna, ale niestety nie pasuje do moich klimatów. Może kiedyś doczekam się tej wiejskiej chaty, wtedy Bolesławiec będzie wskakiwał drzwiami i oknami. Podziwiajcie! :-)