Krajobraz po burzy

Supetar. Wyspa Brac, Matka Natura postanowiła, że pierwszy wieczór w Chorwacji na długo zostanie w naszej pamięci. Przyniosła nam burzę z dudniącymi grzmotami, piorunami biegnącymi aż po horyzont, i wiatrem tak silnym, że cały port z łódkami i palmami tańczył w jego takt. Agnieszka, autorka wyjazdu i nasza przewodniczka, od lat jeździ do Chorwacji, ale mówi, że takiego zjawiska jeszcze nie widziała. Faktycznie burza była rasowa. Ale jeszcze piękniejszy był Supetar po burzy. Niebo przybrało kolory trudne do opisania, nawet aparat nie zdołał ich wiernie uchwycić. Powietrze stało się krystalicznie czyste i ukazało nam piękny górski krajobraz w oddali. Fale odbijały róż zachodzącego słońca, a w powietrzu zaczął się unosić zapach kwiatów i drzew. Ten ostatni, niezwykle intensywny, utrzymał się do kolejnego dnia. Poranek uderzył nas kompozycją zapachu rozmarynu i lawendy - cudowną, wakacyjną kombinacją. 

Jesteśmy zauroczeni. Miasteczko jest niezwykle malownicze, pogoda, za wyjątkiem burzy, rozpieszcza. Dziś poszaleliśmy i wynajęliśmy sobie łóżko z baldachimem przy samej plaży. Przez biel baldachimu przebijały się liście palmowe, a delikatny wiatr rozwiewał firanki i ukazywał naszym oczom błękit nieba i wody. Cud, miód, perełeczka. 

Pierwszy tydzień dedykujemy słodkiemu lenistwu. Potem nasi współtowarzysze wracają do domu, a my w drogę, zwiedzać ten piękny kraj. 

A burza? W moim odczuciu miała znaczenie symboliczne. Wymazała z mojego umysłu wszystkie trudne emocje, pozwoliła grubą krechą oddzielić to, co było, od tego, co los dopiero przyniesie i pomogła się szczerze zrelaksować.