Kramik

Całkiem niedawno mój dom zyskał nowego lokatora. Jest nim stary kredens, o którym marzyłam od dłuższego czasu. Szukałam go na targowiskach i w sieci, aż w końcu trafiłam na niego na internetowej aukcji. Przez kilka miesięcy go obserwowałam i po cichu liczyłam na to, że nikt mnie nie ubiegnie. Udało się. Ponad stuletni kredens zamieszkał u nas trzy tygodnie temu i mam wrażenie, że jest z nami od zawsze. Cieszyłam się jak dziecko, gdy wkładałam do niego moje kolorowe skarby - czajniczki, ceramiczne foremki, pastelowe pudełka. Od koleżanki dostałam stare koronki i karafkę (jeszcze raz dziękuję :-)), które dopełniły całości. Dziś jednak nie pokażę Wam tradycyjnej odsłony kredensu, ponieważ popuściłam wodze fantazji i spełniłam jeszcze jedno ze swoich pragnień. W chwilach słabości marzy mi się cudny mały kramik. Marzę o tym, że nie otaczają mnie już szklane ściany, a piękne przedmioty, i że ludzie chcą do mojego kramu zaglądać, a ja mam czas na to, by z nimi porozmawiać. Marzy mi się po prostu alternatywna rzeczywistość. I dziś postanowiłam ją choć na chwilę stworzyć. Nie będę ukrywać, że inspiracją do działania była dla mnie krótka wymiana ważnych maili z Syl - jeszcze raz pięknie Ci dziękuję! Pozbierałam swoje ulubione przedmioty rozsiane po całym mieszkaniu i kadry ułożyły się same. Przyznam, że nawet nie zdawałam sobie sprawy z tego, że mam tych ozdobników aż tyle i że tak zgrabnie się wspólnie komponują. Przedpołudnie upłynęło mi zatem twórczo i bardzo przyjemnie, tylko żal było sprzątać :-)

Zapraszam w moje skromne progi. Będzie dużo oglądania :-)